*................

මද අදුර විත් දසත
තනිකමට හාදු දෙයි
මහද දැල්වූ නුබේ පහන
මසිත් තුල දැල්වී තියෙයි

වලකුලකින් වැසෙන සිත් සඳ
නැවත විත් සඳඑලිය දෙයි
නේක තරු නැති මගේ අහසට
සරා සඳ සේ
නුබම දිස් වෙයි